P. Artur Nowakowski zadał kiedyś pytanie: „Czy zaczynając list, powinno stawiać się wykrzyknik (Witam!, Szanowny Panie!)? Która pisownia jest poprawna: Z Poważaniem czy Z poważaniem”?
Wiemy już zatem o początku listu, ale mój problem wiąże się z tym, co znajduje się po poważaniu. Otóż czy kończąc list wyrazami szacunku, piszemy: Z poważaniem, Tomasz Gruszkowski, czy też bezprzecinkowo?
Od razu – sugerując moją opinię na ten temat – kreślę się z poważaniem,
Tomasz Gruszkowski

1. W Słowniku interpunkcyjnym J. Podrackiego i A. Gałązki znalazłem zdania: „Idzie diabli wiedzą dokąd”, „A z nami, diabeł jeden wie, co będzie” (s. 131). Jeśli dobrze zrozumiałem, autorzy traktują drugie zdanie jako zdanie złożone. Czy możliwe byłoby usunięcie przecinków w drugim zdaniu lubi wstawienie ich w pierwszym?
2. Gdy autorzy mówią o swoim podręczniku, zawsze nazywają go Słowniczek (z dużej litery), a przecież na okładce widnieje Słownik. Czy taka praktyka jest prawidłowa?

W tekstach (m.in.) matematycznych w języku angielskim, gdy odnosimy się do jakiegoś użytego twierdzenia, czy gdy chcemy napisać, że coś znajduje się w konkretnym rozdziale, używamy dużych liter (np. „In Section 3…” czy „By Theorem 3.1…”). Czy podobnie należy używać wielkich liter w odniesieniu się do definicji, twierdzeń, rysunków, … w języku polskim? Mianowicie czy powinno się napisać „Z twierdzenia 3.14…” czy jednak „Z Twierdzenia 3.1…”? „Na rysunku 3.4…” czy „Na Rysunku 3.4…”?

Pisząc tekst o świetlicy o nazwie Gniazdo, chciałam nazwać dzieci tam uczęszczające gniazdowiczami. Moje pytanie brzmi następująco: czy powinnam napisać to określenie w cudzysłowie, czy z dużej litery? Może obydwie opcje są niezbędne dla poprawności tego słowa? Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,

byłbym ogromnie zobowiązany za Państwa komentarz do wszechogarniającej maniery pisania wielką literą wszelkich form zaimków w drugiej osobie. Uczono mnie lata temu, że formę taką stosuje się wyłącznie w korespondencji, teraz obserwuję ją wszędzie, nawet w przekazach reklamowych („to telefon dla Ciebie”, „mamy dla Was wspaniałą ofertę” etc). Co więcej, przypadłość ta zaczyna atakować także inne zaimki - widziałem niedawno tekst z frazą „no bo jak nie My, to kto?”. Co Państwo na to?

Z serdecznymi pozdrowieniami

eswu

Zastanawia mnie kwestia pisowni zwrotów grzecznościowych w transkrypcjach nagrań oraz napisach w nagraniach, np. podcastów, wywiadów, videoblogów na portalach społecznościowych. W tekstach pisanych, jak e-mail, list zwroty grzecznościowe piszemy wielką literą, a jak jest w przypadku napisów do nagrań? Czy w takich rozmowach, dialogach, monologach nagranych i publikowanych w sieci jest podobnie, czy zgoła odmiennie?

Witam,
chciałabym się dowiedzieć, czy cytowane zdanie zaczynające się opuszczeniem należy rozpoczynać od dużej litery, np: „[…] dzieci wykazują nadpobudliwość o charakterze patologicznym” czy „[…] Dzieci wykazują nadpobudliwość o charakterze patologicznym”?
Z góry dziekuję.

Szanowni Państwo,
moje pytanie brzmi jak następuje: czy w przypadku, w którym zwracam się do reprezentanta konkretnej placówki szkolnej lub wydawnictwa, należy użyć małej litery czy dużej? Np. „Chętnie nawiążę współpracę z Państwa szkołą/wydawnictwem” (czy też: Szkołą/Wydawnictwem?). Nie używam pełnej nazwy instytucji, jednak mam na myśli konkretną placówkę/wydawnictwo.
Pozdrawiam,
ak

Drodzy Państwo!
Proszę o pomoc w ustaleniu poprawnej odmiany obcych imion: Allerdyce i Malachi (wym. Malakaj).
W pierwszym przypadku skłaniam się ku zasadzie dotyczącej nazwisk zakończonych na nieme /e/, a zatem użyłabym odmiany podobnej jak w przypadku nazwiska Joyce. A może imię to jest nieodmienne?
W przypadku imienia Malachi początkowo naturalna wydawała mi się odmiana bez użycia apostrofu, ale taki zapis sugeruje błędną wymowę. Czy mam rację, sądząc, że apostrof jest konieczny?
Natalia

Ciekawi mnie, dlaczego [ą] nie zapisujemy jako „o z ogonkiem” i umieszczamy w alfabecie po A, z których chyba niewiele ma wspólnego.

z poważaniem
EZ